Ozonoterapia

As z rękawa medycyny alternatywnej

O czym mowa? O ozonie i jego leczniczym zastosowaniu w medycynie. Tysiące europejskich lekarzy w swojej codziennej pracy wykorzystuje lecznicze właściwości ozonu. W Polsce jest to nowość, która pomału zyskuje zwolenników i praktyków. Ozon stosowany jest na pacjentach, którzy są odporni na działanie tradycyjnego leczenia. Wykorzystywany jest wszędzie tam, gdzie nie działają antybiotyki, inne leki i nie ma już większej szansy na poprawę stanu zdrowia pacjenta. Traktowany jest jako metoda wspomagająca terapię podstawową.

Dlaczego to działa?

Ozon jest gazem, który wykazuje bardzo silne właściwości grzybobójcze, bakteriobójcze, wirusobójcze i dezynfekujące. Wynika to z faktu, że posiada nadzwyczaj wysoki współczynnik reaktywności. Wspomniane wcześniej grzyby, bakterie i wirusy atakujące człowieka i wywołujące liczne choroby to mikroorganizmy. Do dnia dzisiejszego nie zostało potwierdzone naukowo, żeby jakiekolwiek drobnoustroje uodporniły się na działanie ozonu.

Ozonoterapia – ostatnia deska ratunku

Pod pojęciem ozonoterapii kryje się zbiór metod leczenia, w których kluczowy nacisk kładzie się na wykorzystanie ozonu i jego zastosowanie na organizm ludzki. Lecznicze właściwości ozonu powodują zniszczenie chorobotwórczych grzybów, wirusów i bakterii. Ponadto przyspiesza on procesy odnowy komórek oraz natlenia tkanki. Najczęściej ozon wykorzystuje się do:

• Leczenia odleżyn, owrzodzeń, ran oraz oparzeń,
• Leczenia stanów zapalnych skóry,
• Leczenie stanów zapalnych kości oraz narządów wewnętrznych,
• Zwalczanie  niedokrwienia serca i mózgu,
• Poprawy krążenia u osób chorych z miażdżycą,
• Zredukowania tłuszczów i toksyn.

Ozon pozwala także na łagodzenie dolegliwości związanych z zwyrodnieniem kręgosłupa, stwardnieniem rozsianym czy artretyzmem.

Ozonoterapia wykorzystywana jest szczególnie do leczenia alergii, chorób przewlekłych, nowotworów, a także do leczenia wszelkiego rodzaju infekcji. Terapia ozonem wykorzystywana jest jako dodatek do tradycyjnego leczenia. Za pomocą ozonoterapii można skutecznie leczyć m.in.: stopę cukrzycową, wrzody, chorobę Parkinsona, przeziębienia, zapalenia zatok, opryszczkę, oparzenia, trądzik, łuszczycę, choroby serca, udary mózgu czy nowotwory.

Ozonoterapia umożliwia kontrolowanie lub leczenie chorób i ich objawów. Pozwala na zmniejszenie negatywnych skutków leczenia, skrócenie czasu leczenia oraz znacząco poprawia jakość życia chorych.

Ozon można podawać pacjentom na wiele sposób, z wyjątkiem bezpośredniej aplikacji do dróg oddechowych. Pacjenci nie mogą wdychać ozonu, ponieważ od razu wywoła to u nich ostry kaszel. Ponadto sam ozon ma niezwykle nieprzyjemny zapach.

Efekty zastosowania ozonoterapii są trwałe i widoczne bardzo szybko. Ponadto zazwyczaj nie ma żadnych skutków ubocznych terapii ozonem. Po zakończeniu reakcji cząsteczka ozonu rozpada się na tlen, dodatkowo natleniając komórki.

Ozonoterapia nie może być stosowana w przypadku wystąpienia silnego krwawienia. Ozon zwiększyłby wówczas czas trwania krwawienia.

Ozon może być podawany na różne sposoby. Najczęściej występuje w formie:

• Zastrzyków dożylnych i dotętniczych,
• Zastrzyków domięśniowych i podskórnych,
• Działania mieszanką tlenowo – ozonową na skórę,
• Hiperbarycznej terapii ozonowej.

Jeden cykl ozonoterapii składa się z 10 zabiegów. Ozon podawany jest pacjentowi 2 – 3 razy w tygodniu. Wynika z tego, że jeden cykl ozonoterapii może trwać około 3 – 5 tygodni. W przypadku większości chorób terapia ozonem musi być powtarzana minimum 2 razy do roku. Jednorazowa procedura podania pacjentowi ozonu trwa około 30 – 45 minut i jest bezbolesna. Zastosowanie ozonoterapii przynosi najlepsze efekty lecznicze we wczesnym stadium choroby.